Το Μπακού, πρωτεύουσα του Αζερμπαϊτζάν, γνωστό ως ένα από τα πρώτα κέντρα της παγκόσμιας πετρελαϊκής βιομηχανίας. Εδώ είναι το μέρος όπου ο Σουηδός Νόμπελ, που έδωσε το όνομα στο βραβείο Νόμπελ, έκανε την περιουσία του.

Αυτό το κτίριο είναι, νομίζω, το Δημαρχείο, και λέγεται ότι χτίστηκε από Γερμανούς αιχμαλώτους πολέμου. Ο Λένιν εποπτεύει την πλατείας που πήρε το όνομά της από εκείνον, ενώ στο κτίριο απέναντι, ένας καλοπροαίρετος Μπρέζνιεφ χαιρετάει ένα ανύπαρκτο πλήθος.

Σε απόσταση βλέπουμε ένα δάσος γερανών, ενώ πιο έξω είναι οι πετρελαιοπηγές από τις οποίες πηγάζει ο πλούτος της πόλης.

Το Μπακού σημαίνει «θυελλώδης πόλη», και φοβάμαι ταιριάζει το όνομά της. Αν δεν υπήρχε ο άνεμος, η βόλτα κατά μήκος της παραλίας θα ήταν πολύ ευχάριστη.

Μέσα και γύρω από την παλιά περιτοιχισμένη πόλη, που χρονολογείται από τον 17ο αιώνα, υπάρχουν πολλά παλιά τζαμιά, λουτρά, αυλές και ούτω καθεξής, συνήθως όχι σε πολύ καλή κατάσταση, με εξαίρεση τον αποκαλούμενο Πύργο της Παρθένου, που παρόλα αυτά δεν είναι πολύ όμορφος.

Το Μπακού είναι, φυσικά, ιστορικά μια μουσουλμανική πόλη, κατοικημένη κυρίως από Αζέρους Τούρκους και Τατάρους και κυβερνήθηκε για αιώνες από τους Πέρσες, μέχρι που οι Ρώσοι την κατέλαβαν στις αρχές του 19ου αιώνα.